Çocuk Deyip Geçmeyin

“Ne kadar degerli insan gördüysem onlarin çocuga deger verdigini de gördüm.Çocuga deger vermek bir lütuf degil, insan olmanin geregidir. Bu gereklilige önem veren ebeveynlerin çocuklari hayatla barisik yasar. Yeri geldiginde coskuyla gülebilen, gerektiginde hüzün duyabilen çocuklardir onlar. Gözleri isil isil, ‘insan olmanin degerini’ duyarak yasamis çocuklar…Ne kadar sorunlu çocuk gördüysem, hepsinin ‘çocuk deyip geçilmis’ oldugunu da gördüm. Çocuk deyip geçmemek için çocugun kim oldugunu bilmek gerekir.Çocuk kimdir ve nasil yasar? Kisiligi nasil gelisir? Duygulari nasil olusur?”Adem Günes Çocuk Deyip Geçmeyin’de bir çocugun gözünden bakiyor hayata. Her bölümde yeni düsünce ufuklari gelistiriyor. Kimi zaman “Dikkat daginikligi yoktur, o zaten çocugun normal halidir” diyor, kimi zaman “çocuk egitiminin ceza ile olamayacagina” dikkat çekerek yetiskin-çocuk iliskisinin temeli olan “güven” duygusunun altini çiziyor.(Tanitim Bülteninden)